Παίξε καλά κι ας χάσεις...

Από την αρχή του αγώνα έπαιζα με παίχτη λιγότερο. Άσε που έπαιζα και εκτός έδρας... Δεν πτοήθηκα όμως! Δεν έπαιξα συντηρητικά. Δεν "κλείστηκα" πίσω. Αντιθέτως μάλιστα. Έπαιξα full επίθεση. Κατά τη διάρκεια του αγώνα δεχόμουν ύπουλα "χτυπήματα". Τραυματιζόταν ο ένας παίχτης μου μετά τον άλλον. Οι θεατές παρότρυναν ασταμάτητα για την νίκη του γηπεδούχου. Κι όμως... ηθικόν; Α-ΚΜΑΙ-Ο-ΤΑ-ΤΟΝ! Στο τελευταίο λεπτό των καθυστερήσεων όμως ο αντίπαλος κέρδισε πέναλτυ... και ευστόχησε! Και ενώ κανονικά ο διαιτητής έπρεπε να "τελειώσει" τον αγώνα, για έναν περίεργο λόγο κράτησε επιπλέον καθυστερήσεις. Παραδεχόμενος την ήττα μου άρχισα απλά να παίζω πασούλες στην περιοχή μου. Ευτυχώς ο διαιτητής το αντιλήφθηκε γρήγορα και σφήριξε αμέσως την λήξη.
Παίξε καλά κι ας χάσεις, μου είπες. Δεν ξέρω αν έπαιξα καλά... Σίγουρα όμως έπαιξα fair...

Κι όμως είμαι ακόμα εδώ...

Μετά από, σχεδόν, 3 μήνες απουσίας από τη μεγάλη αυτή παρέα των bloggers, είμαι πάλι εδώ. Η αλήθεια είναι ότι όλο αυτό το διάστημα σκεφτόμουν μήπως θα πρέπει να "αποχωρήσω"... ησύχως! Σαν ένας ακόμη "αδύναμος κρίκος". Κι όμως είμαι ακόμα εδώ!
Το βραδάκι του Σαββάτου είχα βγει για ποτάκι με καλούς φίλους. Η παρέα... ανάμικτη. Κάποια στιγμή "έπεσε" στο τραπέζι και το καυτό θέμα των ημερών μας. Όχι! Δεν είναι η κρίση της οικονομίας! Άλλωστε εμείς φτωχαδάκια είμαστε... τί έχουμε, τί θα χάσουμε;!!! Άλλο είναι το καυτό θέμα της εποχής που διανύουμε. Τουλάχιστον για την γενιά των 30άρηδων. Οι διαπροσωπικές σχέσεις! Γιατί η εποχή μας είναι εποχή της αποξένωσης και της μοναχικότητας; Τί φταίει; Γιατί πλέον οι περισσότεροι κάνουν οικογένεια στα 35 τους... και ΑΝ κάνουν; Ποιά η ευθύνη του αντρικού και ποιά του γυναικείου φύλου σε όλο αυτό το θέμα;
Τα συμπεράσματα που βγήκαν είναι:
1. Οι γυναίκες από τότε που ανεξαρτητοποιήθηκαν οικονομικά, επειδή οι συνθήκες των καιρών μας το απαιτούν, "έχουν χάσει λίγο την μπάλα".
2. Εμείς, οι άντρες, από την άλλη μεριά, γίναμε περισσότερο "μαλακούληδες" επειδή φοβηθήκαμε τον δυναμισμό που απέκτησαν οι γυναίκες ή μείναμε το ίδιο "μαλακοί", αλλά επειδή οι γυναίκες "ανέβηκαν" στην κλίμακα του δυναμισμού, φαίνεται ότι εμείς "πέσαμε".
3. Πρέπει επιτέλους να επιστρέψουμε στους καιρούς που ο άντρας ήταν ο κυνηγός και η γυναίκα το θήραμά του. Και εδώ θα πρέπει να τονίσω ότι και ο γυναικείος πληθυσμός της παρέας συμφώνησε.
Καλή εβδομάδα και καλό μήνα σε όλους...
Υ.Γ. Φίλε Αντώνη καλώς όρισες στο διαδικτυακό χώρο. Καιρός ήταν βρε αγόρι μου!

Καλό Ταξίδι...

Όχι! Δεν θα αναφερθώ στο πώς πέρασα μια βδομάδα στην Πάρο... τουλάχιστον στην παρούσα φάση. Θέλω μέσα από αυτό το "ποταπό" blog να ευχηθώ σε μια αδερφή ψυχούλα, σε μια πολυαγαπημένη φίλη, να περάσει καλά και να τα βρει όπως ακριβώς τα φαντάστηκε! Το τραγουδάκι που ακολουθεί είναι αφιερωμένο για σένα(ξέρεις εσύ). Μπορεί το νόημα του τραγουδιού να μην αρμόζει ακριβώς στην περίσταση, αλλά θα σταθώ σε ένα στίχο.
ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΑ ΧΡΥΣΑ ΣΟΥ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ...

Καλό ταξίδι γιαβρί μου...
Και για να μην με πάρουν τα ζουμιά θα κλείσω κάπου εδώ, με ένα τραγούδι που λατρεύω πραγματικά και που ξέρω ότι λατρεύεις κι εσύ!

Άλλα θέλω κι άλλα κάνω πώς να σου το πω
Έλεγα περνούν τα χρόνια, θα συμμορφωθώ
Μα είναι δώρο άδωρο ν' αλλάξεις χαρακτήρα
Τζάμπα κρατάς λογαριασμό, τζάμπα σωστός με το στανιό...

Άλλος για Χίο τράβηξε...

Πριν ένα χρόνο, περίπου τέτοια εποχή(4 Αυγούστου), ξεκινήσαμε για Σύρο. Εγώ, ο Δημήτρης, η Σόφη και η Γιάννα. Περάσαμε υπέροχα! Ας πάρουμε μια μικρή γεύση...

Δυστυχώς δεν έχω ντοκουμέντα από τις μονομαχίες στη μπιρίμπα!!!
Όταν, λοιπόν, κάποια στιγμή οι διακοπές μας έφτασαν στο τέλος τους, φιληθήκαμε, χαιρετηθήκαμε και ανανεώσαμε το ραντεβού μας για την επόμενη χρονιά(για φέτος δηλαδή...). Μάλιστα "έπεσε" και ιδέα για το... "πού"! Λευκάδα!!! Θα ήταν μαζί μας και οι νεόνυμφοι(ξέχασα να πω ότι τα παιδιά ήταν μαζί μας και στη Σύρο)! Εσύ είσαι που το λες;
Ένα χρόνο μετά...
Ο Δημήτρης θα βρίσκεται από Δευτέρα Χαλκιδική και θα λούζει το κορμί του στα νερά του Μαρμαρά! Του Νέου Μαρμαρά(έτσι Μήτσο; Να μην ξεχνιόμαστε...)!
Η Σόφη μετράει τις μέρες σαν τους φαντάρους μέχρι να έρθει η ώρα για να την κάνει στας Αμέρικας(18 και σήμερα λέμε...)
Η Γιάννα... Αλήθεια η Γιάννα πού θα πάει φέτος;(Εδώ πιάστηκα αδιάβαστος...)
Κι εγώ ξεκινάω σήμερα το βραδάκι με τον Γιώργο, τον κολλητό μου, για Πάρο. Τα δυο μας(Όλγα μου μην στεναχωριέσαι θα σου τον προσέχω!)... Έχοντας όμως παρέα μας, νοερά, τον Άρη, ο οποίος δεν μπόρεσε τελικά να είναι μαζί μας. Φίλε "Αρουά" οι σκέψεις μας θα είναι σε 'σενα! Σου στέλνω(εκ μέρους όλων μας) τις ευχές μας για να πάνε όλα καλά...

Και φυσικά δεν θα μπορούσα να κλείσω διαφορετικά...
"Αρουά" για σένα...


Getting Away With It - James

Are you aching for the blade
That’s o.k.
Were insured
Are you aching for the grave
That’s o.k.
Were insured

Were getting away with it
All messed up
Getting away with it
All messed up
That’s the living

Daniel’s saving grace
She’s out in deep water
Hope he’s a good swimmer

Daniel plays his ace
Deep inside his temple
He knows how to surf her

Were getting away with it
All messed up
Getting away with it
All messed up
That’s the living

Daniel drinks his weight
Drinks like Richard Burton
Dance like John Travolta, now.

Daniel’s saving grace
He was all but drowning
Now they live like dolphins

Getting away with it
All messed up
Getting away with it
All messed up
That’s the living
Getting away with it
Getting away with it
Getting away with it
That’s the living
That’s the living

Οι 3 ευχές...

Το κολλητάρι μου με κάλεσε σέ ένα ακόμη παιχνίδι. Αντιγράφω από το άρθρο της τους κανόνες. "Βρίσκω λέει ένα τζίνι, το τρίβω και αυτό μου δίνει την δυνατότητα να κάνω τρεις ευχές! Όχι!!! Δεν είναι ένα συνηθισμένο τζίνι, από αυτά που συναντάμε καθημερινά! Είναι εξελιγμένο, ίσως μεταλλαγμένο! Γιατί το λέω αυτό; Γιατί δεν μπορώ να χρησιμοποιήσω και τις τρεις ευχές για μένα! Η πρώτη είναι για μένα, η δεύτερη για κάποιον που αγαπώ και η τρίτη για έναν εχθρό μου!" ( Έεεελα Χριστέ!!!)

1η ΕΥΧΗ: Να μου χαρίσεις(στο τζίνι μιλάω...) δύναμη, τόλμη και σοφία(πολλά ζητάω;!!!). Δύναμη για να δέχομαι τα πράγματα που δεν μπορώ ν' αλλάξω, τόλμη για ν' αλλάξω τα πράγματα που μπορώ και σοφία για να διακρίνω τη διαφορά.

2η ΕΥΧΗ: Να δώσεις απλόχερα σ' αυτούς που αγαπώ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΛΑ! Κι αν είναι και... πολλά, ακόμα καλύτερα!

3η ΕΥΧΗ: Να χαρίσεις στους εχθρούς μου... υγεία, για να συνεχίσουν να με πληγώνουν. Γιατί... όσο με πληγώνουν, ΤΟΣΟ ΜΕ ΠΟΡΩΝΟΥΝ!!!(Χαχαχαχα)
Καλώ να παίξουν η Αννούλα, η μπουρμπουλήθρα και όποιος άλλος επιθυμεί(και δεν έχει φύγει για διακοπές)...

Με τη σειρά μου να σας χαρίσω ένα τραγουδάκι από τους αγαπημένους JAMES...

Εύχομαι μια ευχάριστη εβδομάδα για όλους...

Playtime

Έλαβα 3 προσκλησούλες για να παίξω σε δυο παιχνιδάκια! Πάμε λοιπόν..

10+1
Το Σοφάκι και η Αννούλα θέλουν να γράψω 10+1 άχρηστες πληροφορίες που αφορούν το άτομό μου.
1. Όταν ήμουν παιδί το όνειρό μου ήταν να γίνω οδηγός στον Ο.Α.Σ.Θ.(Οργανισμός Αστικών Συγκοινωνιών Θεσσαλονίκης). Μεγαλώνοντας... έγινα γεωπόνος!
2. Στην Α' και Β' Γυμνασίου καθώς και στη Β' Λυκείου ήμουν πρόεδρος της τάξης μου. Στη Γ' Γυμνασίου ήμουν πρόεδρος του 15-μελούς(συμβούλιο μαθητών)του σχολείου. Έκτοτε δεν ασχολήθηκα ξανά με προεδριλίκια και συνδικαλισμούς.
3. Δεν είμαι καθόλου καλός στην Ιστορία και τη Γεωγραφία. Όταν παίζαμε με την παρέα TRIVIAL πάντα διάλεγα... Επιστήμες!
4. Αγαπημένη μου ομάδα είναι ο ΗΡΑΚΛΗΣ (όπως έχεις καταλάβει). Δεν είμαι πορωμένος, αλλά δεν μπορώ να αλλαξοπιστήσω με τίποτα! Ας όψεται το σόι μου... και ο Χατζηπαναγής!

5. Μου αρέσει πολύ να βλέπω ταινίες. Παλιότερα, νοικιάζαμε με την παρέα μου 3 DVD και τα βλέπαμε το ίδιο βράδυ! Ο Ευρωπαϊκός Κινηματογράφος είναι ο αγαπημένος μου.
6. Επιλέγω το ποτό μου ανάλογα την εποχή. Για το φετινό καλοκαίρι επέλεξα Beefeater(τζιν) με τόνικ... χωρίς φέτα λεμόνι.
7. Γενικά είμαι άνθρωπος χαμηλών τόνων. Δύσκολα εκνευρίζομαι. Αλλά αν εκνευριστώ... καλύτερα να κρυφτείς! Ταύρος εν υαλοπωλείο ένα πράγμα!
8. Δύσκολα λέω "ΟΧΙ", σε σημείο που πολλές φορές να καταπιέζομαι ο ίδιος για να ευχαριστήσω τους γύρω μου! Κακό πράγμα...
9. Δεν μ' αρέσει καθόλου να χάνω! Ούτε στα χαρτιά! Με τη Σοφία είχαμε ομηρικές μάχες πέρυσι(τέτοια εποχή) στη Σύρο όταν παίζαμε αντίπαλοι στη μπιρίμπα! Έχασε φυσικά!!!
10. Εδώ και ενάμιση χρόνο μένω μόνος μου. Ευτυχώς ούτε μαγειρεύω, ούτε πλένω(να 'ναι καλά η μαμά...). Το πατρικό μου βρίσκεται στο διπλανό στενό.
10+1. Ο χειρότερός μου εφιάλτης είναι να είμαι παντρεμένος-χωρισμένος!(Προς Θεού δεν έχω τίποτα με τους συγκεκριμένους ανθρώπους) Γι' αυτό μάλλον και δύσκολα θα παντρευτώ...

Δεν ξέρω ποιός δεν έχει παίξει. Οπότε όποιος θέλει παίζει!

ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ
Η μπουρμπουλήθρα με κάλεσε να απαντήσω ένα ερωτηματολόγιο...

1. Σεξ :
α) είμαι γυναίκα με προτίμηση στους άντρες
β) είμαι άντρας με προτίμηση στις γυναίκες
γ) είμαι γυναίκα με προτίμηση στις γυναίκες
δ)είμαι άντρας με προτίμηση στους άντρες
ε) είμαι απ΄ όλα με προτίμηση σε όλα

...χωρίς σχόλιο.

2. Ηobby :
α) μαγειρική - γυμναστήριο
β) μασάζ - ποδηλασία
γ) ταξίδια - τοξοβολία
δ) συναυλίες - κολύμπι
ε) μοντελισμός - βόλτες με το σκάφος

...όσο ο περιορισμένος, ελεύθερος χρόνος μου το επιτρέπει.

3. Τέχνη :
α) μουσική
β) χορός
γ) κινηματογράφος - θέατρο
δ) λογοτεχνία
ε) ζωγραφική - γλυπτική - αρχιτεκτονική

...και τα 2 τα λατρεύω εξίσου!

4. Πολιτικές πεποιθήσεις. :
α) αριστερά
β) κεντροαριστερά
γ) κεντροδεξιά
δ) δεξιά
ε) πάρτω αλλιώς

...Όλοι τα ίδια σκ@τ@ είναι(με το μπαρδόν).

5. Αγαπημένο μάθημα :
α) μαθηματικά - γεωμετρία
β) χημεία - φυσική
γ) έκθεση και γλώσσα
δ) ιστορία - γεωγραφία
ε) θρησκευτικά και γυμναστική

...Μαθηματικά, Χημεία, Φυσική(κατά σειρά προτεραιότητας). Με τη Γεωμετρία, όμως δεν τα πήγαινα ποτέ καλά, οπότε...

6. Αγαπημένο pet :
α) γατάκι
β) σκυλάκι
γ) ψαράκι
δ) πουλάκι
ε) κροκοδειλάκι

...δεν είχα όμως ποτέ! Αν και το θέλω πολύ...

7. Διακοπές:
α) στη θάλασσα
β) στο βουνό
γ) στη Μύκονο
δ) στη Γαύδο
ε) στην Αθήνα

...καλοκαίρι=παραλίες=θάλασσα

8. Χρώμα :
α) λευκό
β) κόκκινο
γ) μοβ
δ) μπλε
ε) μαύρο

...αφού τα 'παμε βρε! Ηρακλάρα!(κατα τ' άλλα δεν είμαι πορωμένος!!!)

9. Σημείο στο σπίτι :
α) κρεβατοκάμαρα
β) κουζίνα
γ) τουαλέτα
δ) σαλόνι
ε) πατάρι

...όλα τα υπόλοιπα μόνο για τις βασικές ανάγκες.

10. Η επόμενη σχέση μου θέλω να κρατήσει :
α) 7 ώρες
β) 7 ημέρες
γ) 7 μήνες
δ) πάνω από 7 χρόνια
ε) ε, όχι και 7 χρόνια.

...το καλοκαίρι δεν ενδείκνυται για σχέσεις! Αν και... ποτέ μην λες ποτέ!

Καλώ να παίξουν η Σοφία, η Αννούλα, η moukelis και όποιος άλλος επιθυμεί...

Μεγάλο ταλέντο...

Είναι μόλις 21 ετών, από την Αθήνα. Έχει μια υπέροχη φωνή! Η πρώτη μου "γνωριμία" μαζί της έγινε πριν 3-4 εβδομάδες, καθώς πηγαίναμε με την παρέα βολτίτσα στα Κερδύλλια. Να 'ναι καλά ο φίλος μου ο Άρης(γνωστός Republic-άνος και Τσιτσοπουλικός, για όσους γνωρίζουν) που μ' άνοιξε τα μάτια! Από τότε το έψαξα λίγο το θέμα και συνειδητοποίησα ότι έχει γίνει μεγάλος ντόρος γύρω απ' το όνομά της! Πολλές τυμπανοκρουσίες από τη μία... πολλά πικρόχολα σχόλια από την άλλη... και κάπου στη μέση όλοι αυτοί να μαλώνουν για το ποιός την ανακάλυψε ή ποιός μίλησε πρώτος για το ταλέντο της. Ο λόγος... για τη Monika! Το σίγουρο είναι ΕΝΑ! Είναι μεγάλο ταλέντο και μακάρι να φτάσει πολύ ψηλά! Στο κάτω-κάτω Ελληνάρα είναι... "δική" μας είναι!

Η 1η της δισκογραφική δουλειά με τίτλο "AVATAR" κυκλοφόρησε στις 19 Μαϊου(σύμφωνα με τα γραφόμενα των διαφόρων site) από την Archangel Music. Το τραγούδι που ξεχώρισε από την αρχή είναι το "Over The Hill" που κυκλοφόρησε νωρίτερα, περί τις 5 Μαϊου σε single, μαζί με άλλα 2 τραγούδια, τα οποία δεν περιέχονται στο "AVATAR". Αξίζει να σημειωθεί ότι τη μουσική και τους στίχους τους έχει γράψει η Monika! Θεωρείται μάλιστα από τα νέα, ανερχόμενα ονόματα στην κατηγορία singer-songwriter. Τα λόγια όμως είναι περιττά. Ας την απολαύσουμε...

"Over The Hill"
Why?
Tell me, why?
You don't call me anymore
Don't you want me anymore?

Black
It's all black
It's the colour of my heart
It's the colour of my eyes

But I'm here
Yes I'm here
Everybody seems to mean so much
Everybody seems to think I'm fine

Late
It's too late
I am punishing myself
By admitting it's too late

Laugh
You may laugh
You can laugh at me for days
You may spit me if you want

But I'm here
I'm still here
Everybody seems to mean so much
Everybody seems to think I'm fine

Look at me
There were more to see
There were more to be proud of...

Επιτέλους!

Σάββατο μεσημέρι... τηλέφωνο στο ξαδερφάκι... "Βάλε μαγιώ, πάρε ρούχα για το βράδυ και φύγαμε!" Στις 4 είμασταν είδη στην παραλία μαζί με τον Δημήτρη(τον τρίτο της παρέας) και την κοπέλα του. Επιτέλους! Η πρώτη βουτιά για φέτος ήταν γεγονός! Το βράδυ ποτάκι στο Shape(beach bar)... να σου και τα κοσμικά! Στην παρέα μας είχαμε και την Άννα, ραδιοφωνική παραγωγός στο Zoo Radio. Γνωστή η ψώρα μου για το ραδιόφωνο... την έπριξα την κοπέλα όλο το βράδυ! Τον "ξα" τον έχασα εκεί κάπου στις 2:30! Πήγε για "λαυράκι" και μου γύρισε το χάραμα! Α, ρε "ξα"!
Κυριακή... πρωινό ξύπνημα... και "φτου" κι απ' την αρχή! Ήρθε όμως και νέο αίμα! Ο Γιώργος, το κολλητάρι μου, με την Όλγα, επίσης πολύ καλη μου φίλη και προσωπική μου δικηγόρος!(Φοβού!Χαχαχα) Λιώσιμο στην ξαπλώστρα... να σου και τα ζωδιακά! Δίπλα μας καθόταν μια κοπέλα που είχε κόλλημα με τα ζώδια! Το είχε ψάξει το θέμα σας λέω! Μας έκανε πλήρη περιγραφή για τον κάθε έναν χωριστά! Κι ένα όμορφο Σαββατοκύριακο δεν μπορεί να κλείσει διαφορετικά... Ουζάκι στης Μπέμπας με ψαράκια και καταπληκτικούς μεζέδες!
Σήμερα Δευτέρα... κάνουμε κουράγιο και καρτερούμε το επόμενο διήμερο...


Καλή εβδομάδα σε όλους...

Η ώρα του παιδιού...

Ήρθε η ώρα να παίξουμε! Ή μάλλον να παίξω! Έχω δυο προσκλησούλες... Η μια από την αγαπητή una mama. Πρέπει να πω μια φράση που χρησιμοποιώ συχνά. Υπάρχουν πολλές... Μια είναι κι αυτή που χρησιμοποιείς κι εσύ mama μου... Θα πω όμως κάποια που μ' αρέσει πολύ! Αυτή που χαρακτηρίζει και το προφίλ μου... "Ό,τι να 'ναι". Η ζωή μας;... Ότι να 'ναι! Η κοινωνία μας;... Ότι να 'ναι! Οι πολιτικοί μας;... Ό,τι να 'ναι! Εγώ;... Ό,τι να 'ναι! ... Ή μήπως ό,τι πρέπει; Χεχε!(κατα βάθος είμαι μετριόφρων!!!)
Η δεύτερη προσκλησούλα από το κολλητάρι μου. Πρέπει(λέει) να κάνω ένα τετράστιχο με τις λέξεις σουπιά, παρεούλα, πρόθεση και σοφία! Μου ήρθαν πολλά στο μυαλό... δυσκολεύτηκα αρκετά... Τελικά αποφάσισα να γελάσουμε λίγο! Πάμε λοιπόν...

"Θα σου κάνω μακαρόνια με σουπιά για να φας,
Θα σου κάνω παρεούλα... και μασάζ αν πονάς,
Η πρόθεσή μου ειν' η πιο αγνή επί γης,
Δεν τη θέλω τη Σοφία(!), θέλω εσύ να 'ρθεις!"

Κι αφού παίξαμε ας ακούσουμε κι ένα τραγουδάκι που γουστάρω πολύ!
Έτσι... για ν' αρχίσει η βδομάδα δυνατά!

Καλή εβδομάδα σε όλους...

Γειά σου μάνα Σαλονίκη...

Άκουσα ένα τραγουδάκι τελευταία για την πατρίδα που μου άρεσε πολύ! Το άκουσα από τη φωνή της(δικής μας) Ελεάνας Παπαδοπούλου( νομίζω δηλαδή...) αλλά το βρήκα σε εκτέλεση του Χρήστου Σαρλάνη(δεν τον ξέρω τον κύριο...). Χωρίς περαιτέρω σχόλια...

Θα ξαναπάς στη Σαλονίκη π' αγαπάς,
Θα ξαναπάς...
Μην μου μιλάς για ένα σημάδι στο κορμί,
Μην μου μιλάς...
Θ' αναζητάς τις νύχτες που έκλαψες παντού,
Θ' αναζητάς...
Θα ξαναπάς στη Σαλονίκη π' αγαπάς,
Θα ξαναπάς...
Δεν οφελεί το παρελθόν σου να κοιτάς σαν απειλή
Και μη ρωτάς πού πήγε τόση αγάπη, τόσος έρωτας
Μια ρουφηξιά π' αγγίζει πάντα τη ψυχή στη μοναξιά
Και σιωπηλά άσε ένα δάκρυ στην καρδιά σου να κυλά...
Θα ξαναπάς στη Σαλονίκη π' αγαπάς,
Θα ξαναπάς...
Μην μου μιλάς για ένα σημάδι στο κορμί,
Μην μου μιλάς...
Θ' αναζητάς τις νύχτες που έκλαψες παντού,
Θ' αναζητάς...
Θα ξαναπάς στη Σαλονίκη π' αγαπάς,
Θα ξαναπάς...
Ποιός ουρανός να σε χωρέσει, θάλασσα κι ωκεανός.
Ποιά μουσική στα βήματά σου τα συρτά να χορευτεί,
ένας λυγμός θα 'ναι στα στήθια σου για πάντα... ο χωρισμός,
Σκέψη θολή σε κάθε γλέντι σου θηλιά και απειλή
Θα ξαναπάς στη Σαλονίκη π' αγαπάς,
Θα ξαναπάς...
Μην μου μιλάς για ένα σημάδι στο κορμί,
Μην μου μιλάς...
Θ' αναζητάς τις νύχτες που έκλαψες παντού,
Θ' αναζητάς...
Θα ξαναπάς... θα ξαναπάς στη Σαλονίκη π' αγαπάς,
ΝΑ ΞΑΝΑΠΑΣ...

Ιδιογράφως...

Η φίλη μου moukelis με προσκάλεσε σε ένα παιχνιδάκι.

Όροι παιχνιδιού:
Εντάξει, με το πληκτρολόγιο σε είδαμε… Τα κουτσοκαταφέρνεις. Για να σε δούμε όμως και σε πιο κλασικά μέσα γραφής. Όχι, δεν ζητάμε να σκαλίσεις την πέτρα, να γράψεις στα τοιχώματα της σπηλιάς ή να πάρεις την πλάκα και το κοντύλι. Πάρε ένα στυλό, ένα μολύβι, ένα μαρκαδόρο, μια κηρομπογιά, ένα κραγιόν και γράψε κάτι. Κάτι που να σε αντιπροσωπεύει όμως. Γιατί όπως λέγανε και οι παλιοί scripta manent. Και πού το ξέρεις; Μπορεί κάποτε να εκδοθούμε σε λεύκωμα.
Γράψε λοιπόν, σκανάρισέ το και ανέβασε το στο blog σου.
Και μετά “ειδοποία ρε μπούρδα Καραβάγγο” για να προσθέσουμε το αυτόγραφο στην συλλογή.
Ειδοποία, γράφοντας στο τέλος του ποστ σου το μαγικό ξόρκι: για το http://autographcollectors.blogspot.com/



Σκέφτηκα να γράψω κάτι δικό μου. Δηλαδή όχι κατάδικό μου... Είναι στίχοι από διάφορα αγαπημένα τραγούδια που επέλεξα και έβαλα σε σειρά.
Με τη σειρά μου να προσκαλέσω τη mama και τον VagSiok.


Καλή εβδομάδα να έχουμε...

Τα ανέκδοτα βγαίνουν μέσα από τη ζωή...

Ας παρακολουθήσουμε ένα από τα πολλά ανέκδοτα που είπε ο Λάκης Λαζόπουλος στο Αλ Τσαντίρι Νιουζ...


Μήπως είναι τυχαίο;


Ευχαριστούμε τον pitropakis

Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι...

Είμαστε, λοιπόν, μεσημεράκι Κυριακής με την παλιοπαρέα και πίνουμε ρετσινούλα, έτσι για να θυμηθούμε τα παλιά! Στην παρέα είχαμε και έναν νιόπαντρο(ο πρώτος από μας που έκανε το λάθος...). Γνώστα ρεμάλια εμείς αρχίσαμε το πείραγμα! Κάτι για τον κουμπάρο... κάτι για τον φοιτητή του κάτω διαμερίσματος που ξέμεινε από ζάχαρη και χτύπησε τυχαία το κουδούνι... και πάει λέγοντας! Και πες και πες "πετάει" το ξαδερφάκι μου το θεϊκό: "Δεν σας είπα τί έμαθα! Ένας γνωστός μου φρεσκοπαντρεμένος περιμένει στην αίθουσα αναμονής του μαιευτηρίου, περιμένοντας τα χαρμόσυνο γεγονός. Κάποια στιγμή βγάινει η μαία, τον συγχαίρει, παίρνει το κάτι-τις της κι εκεί που είναι έτοιμος να "σκάσει" το πούρο, μπαίνει στο δωμάτιο και τί βλέπει; Το μωρό είναι μαύρο!!!". Να μην τα πολυλογούμε η γυναίκα του στο bachelor συνουσιάστηκε με τον μαύρο τύπο που της έκανe striptease... Τί έγινε με το ζευγάρι δεν μάθαμε ούτε και μας ενδιαφέρει. Κουτσομπόληδες δεν είμαστε!!! Ήταν όμως η αφορμή να προβληματιστούμε...
Εδώ και μερικές μέρες φιλοξενώ τον φίλο μου Αντώνη.
-Φίλε Αντώνη εσύ τί λες για όλα αυτά;(Η συζήτηση ειναι live!!!)
-Το ατυχές γεγονός, φίλε Μανώλη, είναι το χρώμα του μωρού! Αν ο χορευτής ήταν Ρώσος θα μιλούσαμε για ένα ευτυχές ζευγάρι που θα καμάρωναν για τη σχέση τους και το μωρό τους!
- Κι εμείς αυτό είπαμε. Συμφωνήσαμε όλοι ότι ο τύπος ήταν πολύ τυχερός! Θα μπορούσε κάλλιστα να πηδιόταν με έναν λευκό και... ούτε γάτα, ούτε ζημιά!
-Ο τύπος στην ουσία φίλε άτυχος ήταν.
-Γιατί;(γεμάτο απορία)
-Γιατί μπορεί να διαλύθηκε μια σχέση ζωής για ένα πήδημα. Τέτοια πράγματα καλό είναι να μην τα μαθαίνει ποτέ ο κερατάς. Είτε άνδρας είτε γυναίκα!
-Σωστά! Και θα λες εσύ: "Αχ, το κοριτσάκι μου πόσο μ' αγαπάει και με περιποιείται!".
-Απο το να σκέφτομαι αν μπορώ να περάσω απ' την Καμάρα ή όχι καλύτερα να πιστεύω ότι το κοριτσάκι μου με λατρεύει και δεν έχει μάτια για άλλον!
-Άσχετα αυτή αν βγάζει τα μάτια της!!!
-Αυτό δεν το ξέρεις ποτέ και για καμμία! Μην βάζεις το χέρι σου στο Ευαγγέλιο... Ζήσε χαλαρά στη σχέση σου και αν συμβεί και κάτι ας μην το μάθεις ποτέ!
-Κι αυτό το "ΑΝ" δεν σε προβληματίζει;
-Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι...

Όχι άλλο κάρβουνο...

Βαδίζουμε ολοταχώς προς τα μέσα καλοκαιριού και όλοι, λίγο πολύ, αρχίζουμε δειλά-δειλά να οργανώνουμε τις διακοπές μας. Κι επειδή θα πρέπει να κάνουμε και τη σχετική "προθέρμανση" των διακοπών, τα Σαββατοκύριακα πεταγόμαστε στις κοντινές παραλίες για τα πρώτα μπανάκια! Να 'ναι καλά η Χαλκιδική που την έχουμε δίπλα...
Έλα όμως που λογάριασες χωρίς τον ξενοδόχο... Τα προσκλητήρια αρχίζουν να πέφτουν βροχή! Το ένα Σάββατο βάφτιση στα κορφοβούνια, την επόμενη Κυριακή γάμος στην ενορία της Ηλιούπολης και πάει λέγοντας... Τί πάθατε όλοι ρε παιδιά;!!! Αφήστε και 'μας τους έρημους να βρέξουμε λίγο τα ποδαράκια μας! Επειδή δηλαδή εσείς αποφασίσατε να μην κάνετε διακοπες φέτος δεν θα κάνουμε ούτε εμείς; Λοιπόν... ενημέρωση προς φίλους και γνωστούς: Γάμοι, βαφτίσεις και λοιπές συνεστιάσεις μέχρι 20 Μαϊου! Μετά από Σεπτέμβρη... μαζί με τους κινηματογράφους!
Καλή εβδομάδα και καλό μήνα να έχουμε...

Τελικά...Πώς επιλέγουμε τους συντρόφους μας;

-"Η εξωτερική εμφάνιση παίζει σημαντικό ρόλο"
-"Καλό παιδί να είναι κι όλα τ' άλλα..."
-"Θέλω να τον/την έχω του χεριού μου"
-"Θέλω να μου τρίζει και λίγο τα δόντια"
-"Θέλω να είναι τρυφερός και συναισθηματικός"
-"Θέλω να είναι ΑΝΤΡΑΣ"
-"Θελω να είναι ναζιάρα"
-"Θέλω να είναι δυναμική"
Τί συμβαίνει τελικά; Ο καθένας μας βέβαια έχει το δικό του σκεπτικό. Ας κάνουμε λοιπόν ένα μεγάλο κύκλο... ας γίνουμε μια μεγάλη παρέα... κι ας καταθέσουμε τις απόψεις μας, τις αντιρρήσεις μας, έτσι... για να γνωριστούμε καλύτερα βρε αδερφέ!

And The Truth Is...

Γίνηκεν η ώρα... Η ώρα να αποκαλύψω τις αλήθειες μου... Ξεκινάμε λοιπόν...

1. Καλομαθημένος σίγουρα είμαι! Αλλά ούτε αδερφό έχω, ούτε αδερφή, ούτε είμαι ο βενιαμήν της οικογένειας. Μοναχοπαίδι και μοναχογιός!!!
2. Το όνειρό μου, από μικρός είναι να "κάνω" ραδιόφωνο. Όχι να γίνω Dj... αλλά ραδιοφωνικός παραγωγός! Μιλάμε για μεγάλο "ψώνιο!!! Μέχρι στιγμής πάντως κάτι τέτοιο υφίσταται μόνο... στα όνειρά μου.
3. Η μεγαλύτερη σχέση μου είχε διάρκεια, σε μήνες, πολλαπλάσιο του 14!!! Οπότε δεν είμαι των παροδικών σχέσεων. Όχι πως αυτό σημαίνει ότι όλες τις σχέσεις μου τις έχω πάρει στα σοβαρά(μην γελιόμαστε...). Νομίζω είναι συνάρτηση του "τί σου βγάζει ο άνθρωπος που έχεις δίπλα σου".
4. Δεν πίνω καθόλου γάλα, γιατί με πειράζει στο στομάχι(Αννούλα την περίπτωση αυτή δεν τη σκέφτηκες...).Έχω έλλειψη ενός ενζύμου. Δεν γνωρίζω ποιό είναι(φίλε vagsiok) γιατί δεν το 'χω ψάξει. Το κατάλαβα ένα πρωινό(Η Παναγιά μου... Άσχετο) που ήπια μόνο γάλα, λύκειο τότε, και στο μάθημα της χημείας με 'πιασε κοιλόπονος. Η χημικός μου τότε(Λιάρου με τ' όνομα) μου εξήγησε ότι είναι κάποια άτομα που έχουν έλλειψη του ενζύμου που διασπά τη γαλακτάση(αν θυμάμαι καλά...), γι' αυτό και τους πονάει το στομάχι.

Η αλήθεια μου λοιπόν κρυβόταν στο 4! Και κανείς σας δεν το βρήκε...

Μια αλήθεια για μετά το ψέμα...

Τί είναι αλήθεια και τί ψέματα;

Ανταποκρίνομαι στην προσκλησούλα σου Σοφάκι!

Κανόνες παιχνιδιού:
Γράφεις 4 προτάσεις που αφορούν εσένα.
Ζητάς από τους αναγνώστες να ψηφίσουν ποια απ’όλες είναι αληθινή.
Μόνο μία από αυτές ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.

1. Έχω έναν αδερφό και μια αδερφή, μεγαλύτερους από μένα. Είμαι ο βενιαμήν... και ο πιό καλομαθημένος.
2.Παίζω μουσική, από χόμπι, κάθε Σάββατο και Κυριακή σε ένα τοπικό, μικρό ραδιόφωνο της πόλης.
3. Γενικά δεν είμαι των μακροχρόνιων σχέσεων. Για αυτό και η μεγαλύτερη σχέση που είχα δεν ξεπέρασε τους 14 μήνες.
4. Δεν πίνω καθόλου γάλα γιατί με πειράζει στο στομάχι. Έχω έλλειψη ενός ενζύμου.

Να προσκαλέσω... ποιόν; Σαν καινούργιος στην παρέα δεν ξέρω και πολλούς... Η Αννούλα ήδη έχει παίξει... Οπότε προσκαλώ την moukelis και τον Νίκο Κ.

Αρχίζει η προετοιμασία...

Φτάσαμε αισίως 21 Μαϊου και η θερμοκρασία, τις τελευταίες 3 μέρες, αγγίζει τους 30 βαθμούς! Μήπως είναι ώρα να ξαμολυθούμε στις παραλίες;... Έτσι πώς έχουμε γίνει τους τελευταίους μήνες μάλλον είναι ώρα να πάρουμε ΤΑ ΒΟΥΝΑ!!! ... Να πάρουμε τα βουνά και τα λαγκάδια και να αρχίσουμε γυμναστική! Τρέξιμο, κοιλιακούς, καμψεις και πάει λέγοντας... Ουφ! Από τώρα κουράστηκα... Πήρα λοιπόν σήμερα την απόφαση να αρχίσω "προετοιμασία". Ε, μέχρι τους Ολυμπιακούς του Πεκίνου φαντάζομαι πως θα είμαι έτοιμος...

Και μιας και μιλάμε για καλοκαιράκι...

Μια Ευχάριστη Έκπληξη...

Θα αρχίσω με το γεγονός ότι έχω να γράψω post περίπου ένα μήνα(και κάποια εκεί έξω συνέχεια μου τα "ψάλλει"). Σήμερα όμως νοιώθω την ανάγκη να το κάνω. Έχω γενέθλια! Κλείνω αισίως τα 30! Πω, πω, Παναγιά μου! Πώς ακούγεται έτσι αυτό! "- ΆΝΤΑ". Ο λόγος όμως που γράφω δεν είναι αυτός. Μια πολύ καλή φίλη-αδερφή μου επεφύλασε πριν λίγες ώρες μια πολύ ωραία έκπληξη! Ας τα πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή...
Γύρω στη 1 μ.μ κι ενώ ήμουν στη δουλειά, αγχωμένος και ζαλισμένος, χτυπάει το κινητό...
-Έλα ρε φιλενάδα!
- Έλα! Χρόνια Πολλά, να τα εκατοστήσεις, να σου πάνε όλα όπως τα θες στον επαγγελματικό τομέα και μετά... άντε βρε και μ' ένα καλό κορίτσι!!!
(Στο τέλος κρατάει τα πούστικα... κατάλαβες;)
- Ευχαριστώ πολύ! Κι εσύ ο,τι επιθυμείς! Και μ' ένα καλό γαμπρό, να είναι από μακρυά, αλλά να έρθει κοντά...(γέλια). Όλα καλά;
- Καλά βρε Μανώλη, όπως τα ξέρεις. Προσπαθώ να μαζέψω τα κομμάτια μου... Να μην σε καθυστερώ άλλο... Απλά, να, μόλις πας σπίτι ρίξε μια ματιά στο blog μου...
- ΟΚ φιλενάδα. Τα λέμε... φιλιά!
- Φιλιά! Bye!
Και σκέφτομαι εγώ τώρα... "Ωχ έχει δημοσιεύση κι άλλες φωτογραφίες και μου το λέει κομψά...". Έρχομαι λ0ιπόν σπίτι, ανοίγω τον Η/Υ, μπαίνω στο blog της... και τί να δω! Επειδή τα λόγια είναι φτωχά ας μιλήσει η εικόνα!
Σ' ευχαριστώ πολύ Σοφάκι μου! Ειλικρινά νοιώθω πολύ "πλούσιος" με τέτοιους φίλους...
Έχεις κάνει όμως ένα λαθάκι...

I'M NOT 30...

I'M 18 WITH 12 YEARS EXPERIENCE!


Θέλει μήπως κανείς άλλος να μου ευχηθεί;...

Καλημέρα νεράιδα...

Λίγο ο καιρός(σιγοψιχαλίζει), λίγο η "ατμόσφαιρα" της σημερινής ημέρας(Μ. Παρασκευή) συντέλεσαν σε μια μελαγχολική διάθεση από την ώρα που ξύπνησα... Λίγο το όνειρο που είδα εχθές στον ύπνο μου(μην περιμένεις να το αποκαλύψω), λίγο η παραδοσιακή συνάντηση παλιών συμμαθητών και γειτόνων σήμερα το βράδυ(στην περιφορά του επιταφείου της ενορίας μας) συντέλεσαν σ' ένα flashback γλυκών αναμνήσεων της παιδικής ηλικίας και των σχολικών χρόνων καθώς έπινα το πρωινό καφεδάκι...
Καλή Ανάσταση να έχουμε... κι ας αφήσουμε τον Σωκράτη να μας πει κάτι...

ΠΟΥ 'ΝΑΙ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ... ΩΡΑΙΑ ΧΡΟΝΙΑ!!!

Σάββατο μεσημέρι... η ώρα για το κλασσικό καφεδάκι έφτασε! Κι όπως κατέβαινα την Αριστοτέλους, κατευθυνόμενος στο γνωστό στέκι, είδα μια παρέα(αγόρια-κορίτσια). Όλοι τους κρατούσαν κι από μια σακούλα. Μόλις είχαν προμηθευτεί από γνωστό ζαχαροπλαστείο τα ξακουστά τσουρέκια και ήταν έτοιμοι να επιβιβαστούν στο λεωφορείο. Μες στην τρελή χαρά ήταν όλοι!!! Και πώς να μην είναι; Είχαν έρθει για την καθιερωμένη πενταήμερη εκδρομή από την Κρήτη! Τί μου θύμησε...
Απρίλιος 1996, πενταήμερη στην Κρήτη... Χανιά, Άγιος Νικόλαος, Μάταλα, Κνωσός, αγορές στα μαγαζιά του Ηρακλείου...




Το τραγούδι αυτό μου θυμίζει την πενταήμερη...
Αφιερωμένο σε όλη την Γ' Λυκείου(1995-1996) του 16ου Λυκείου Θεσ/νίκης

ΚΑΙ ΕΓΕΝΕΤΟ...BLOG

Η πρώτη μου επαφή με τα blogs έγινε όταν ένας πολύ καλός μου φίλος, μου έδωσε μια διεύθυνση για να μπω και να "σερφάρω". Ήταν το προσωπικό του blog. Εντυπωσιάστηκα! Είδα τον φίλο μου να ποζάρει και να ποστάρει στο internet!!! Όταν τον ρώτησα να μου εξηγήσει τί είναι όλο αυτό μου είπε οτι είναι μια σελίδα που μπορείς να γράφεις τις απόψεις σου, τις οποίες διαβάζουν οι "επισκέπτες" και μέσω κάποιων links που έχεις στη σελίδα σου μπορείς να κερδίσεις χρήματα!!! "Δεν είναι για μένα αυτά", σκέφτηκα... Έλα όμως που, μετά από πολύ καιρό, έρχεται μια κολλητή μου(ονόματα δεν λέμε...) και μου αποκαλύπτει ότι, εδώ και κάποιους μήνες, έχει δημιουργήσει ένα blog και ανταλλάσει απόψεις με άλλους που έχουν δικά τους blogs! Αμέσως λοιπόν ζήτησα την διεύθυνση του blog της. Την πρώτη φορά μάλιστα που το επισκέφτηκα άφησα και το δικό μου μήνυμα! Και είδα μια μεγάαααλη παρέα που κάθε ένας είχε κάτι ξεχωριστό να πει. Από κάθε σχόλιο, από κάθε άρθρο, κέρδιζες κι από κάτι! Μου άρεσε πολύ! Σκέφτηκα λοιπόν... " Γιατί να μην κάνω κι εγώ το δικό μου blog και να μπω κι εγώ σ' αυτη τη μεγάλη παρέα; Να 'μαι κι εγώ...

Καλημέρα! Τελικά η Θεσσαλονίκη είναι πολύ όμορφη!!! Entryfish, μετά paelia και για επιδόρπιο... Jagermaister! Γιγκαρμαιστερ... που λέει κι η διαφήμιση! Μάθε να το προφέρεις!!! Νιάνιαρο είσαι; Σοφάκι μην στεναχωριέσαι, το πολύ-πολύ να πας με τζιν στο γάμο!!!