Επιτέλους!

Σάββατο μεσημέρι... τηλέφωνο στο ξαδερφάκι... "Βάλε μαγιώ, πάρε ρούχα για το βράδυ και φύγαμε!" Στις 4 είμασταν είδη στην παραλία μαζί με τον Δημήτρη(τον τρίτο της παρέας) και την κοπέλα του. Επιτέλους! Η πρώτη βουτιά για φέτος ήταν γεγονός! Το βράδυ ποτάκι στο Shape(beach bar)... να σου και τα κοσμικά! Στην παρέα μας είχαμε και την Άννα, ραδιοφωνική παραγωγός στο Zoo Radio. Γνωστή η ψώρα μου για το ραδιόφωνο... την έπριξα την κοπέλα όλο το βράδυ! Τον "ξα" τον έχασα εκεί κάπου στις 2:30! Πήγε για "λαυράκι" και μου γύρισε το χάραμα! Α, ρε "ξα"!
Κυριακή... πρωινό ξύπνημα... και "φτου" κι απ' την αρχή! Ήρθε όμως και νέο αίμα! Ο Γιώργος, το κολλητάρι μου, με την Όλγα, επίσης πολύ καλη μου φίλη και προσωπική μου δικηγόρος!(Φοβού!Χαχαχα) Λιώσιμο στην ξαπλώστρα... να σου και τα ζωδιακά! Δίπλα μας καθόταν μια κοπέλα που είχε κόλλημα με τα ζώδια! Το είχε ψάξει το θέμα σας λέω! Μας έκανε πλήρη περιγραφή για τον κάθε έναν χωριστά! Κι ένα όμορφο Σαββατοκύριακο δεν μπορεί να κλείσει διαφορετικά... Ουζάκι στης Μπέμπας με ψαράκια και καταπληκτικούς μεζέδες!
Σήμερα Δευτέρα... κάνουμε κουράγιο και καρτερούμε το επόμενο διήμερο...


Καλή εβδομάδα σε όλους...

Η ώρα του παιδιού...

Ήρθε η ώρα να παίξουμε! Ή μάλλον να παίξω! Έχω δυο προσκλησούλες... Η μια από την αγαπητή una mama. Πρέπει να πω μια φράση που χρησιμοποιώ συχνά. Υπάρχουν πολλές... Μια είναι κι αυτή που χρησιμοποιείς κι εσύ mama μου... Θα πω όμως κάποια που μ' αρέσει πολύ! Αυτή που χαρακτηρίζει και το προφίλ μου... "Ό,τι να 'ναι". Η ζωή μας;... Ότι να 'ναι! Η κοινωνία μας;... Ότι να 'ναι! Οι πολιτικοί μας;... Ό,τι να 'ναι! Εγώ;... Ό,τι να 'ναι! ... Ή μήπως ό,τι πρέπει; Χεχε!(κατα βάθος είμαι μετριόφρων!!!)
Η δεύτερη προσκλησούλα από το κολλητάρι μου. Πρέπει(λέει) να κάνω ένα τετράστιχο με τις λέξεις σουπιά, παρεούλα, πρόθεση και σοφία! Μου ήρθαν πολλά στο μυαλό... δυσκολεύτηκα αρκετά... Τελικά αποφάσισα να γελάσουμε λίγο! Πάμε λοιπόν...

"Θα σου κάνω μακαρόνια με σουπιά για να φας,
Θα σου κάνω παρεούλα... και μασάζ αν πονάς,
Η πρόθεσή μου ειν' η πιο αγνή επί γης,
Δεν τη θέλω τη Σοφία(!), θέλω εσύ να 'ρθεις!"

Κι αφού παίξαμε ας ακούσουμε κι ένα τραγουδάκι που γουστάρω πολύ!
Έτσι... για ν' αρχίσει η βδομάδα δυνατά!

Καλή εβδομάδα σε όλους...

Γειά σου μάνα Σαλονίκη...

Άκουσα ένα τραγουδάκι τελευταία για την πατρίδα που μου άρεσε πολύ! Το άκουσα από τη φωνή της(δικής μας) Ελεάνας Παπαδοπούλου( νομίζω δηλαδή...) αλλά το βρήκα σε εκτέλεση του Χρήστου Σαρλάνη(δεν τον ξέρω τον κύριο...). Χωρίς περαιτέρω σχόλια...

Θα ξαναπάς στη Σαλονίκη π' αγαπάς,
Θα ξαναπάς...
Μην μου μιλάς για ένα σημάδι στο κορμί,
Μην μου μιλάς...
Θ' αναζητάς τις νύχτες που έκλαψες παντού,
Θ' αναζητάς...
Θα ξαναπάς στη Σαλονίκη π' αγαπάς,
Θα ξαναπάς...
Δεν οφελεί το παρελθόν σου να κοιτάς σαν απειλή
Και μη ρωτάς πού πήγε τόση αγάπη, τόσος έρωτας
Μια ρουφηξιά π' αγγίζει πάντα τη ψυχή στη μοναξιά
Και σιωπηλά άσε ένα δάκρυ στην καρδιά σου να κυλά...
Θα ξαναπάς στη Σαλονίκη π' αγαπάς,
Θα ξαναπάς...
Μην μου μιλάς για ένα σημάδι στο κορμί,
Μην μου μιλάς...
Θ' αναζητάς τις νύχτες που έκλαψες παντού,
Θ' αναζητάς...
Θα ξαναπάς στη Σαλονίκη π' αγαπάς,
Θα ξαναπάς...
Ποιός ουρανός να σε χωρέσει, θάλασσα κι ωκεανός.
Ποιά μουσική στα βήματά σου τα συρτά να χορευτεί,
ένας λυγμός θα 'ναι στα στήθια σου για πάντα... ο χωρισμός,
Σκέψη θολή σε κάθε γλέντι σου θηλιά και απειλή
Θα ξαναπάς στη Σαλονίκη π' αγαπάς,
Θα ξαναπάς...
Μην μου μιλάς για ένα σημάδι στο κορμί,
Μην μου μιλάς...
Θ' αναζητάς τις νύχτες που έκλαψες παντού,
Θ' αναζητάς...
Θα ξαναπάς... θα ξαναπάς στη Σαλονίκη π' αγαπάς,
ΝΑ ΞΑΝΑΠΑΣ...

Ιδιογράφως...

Η φίλη μου moukelis με προσκάλεσε σε ένα παιχνιδάκι.

Όροι παιχνιδιού:
Εντάξει, με το πληκτρολόγιο σε είδαμε… Τα κουτσοκαταφέρνεις. Για να σε δούμε όμως και σε πιο κλασικά μέσα γραφής. Όχι, δεν ζητάμε να σκαλίσεις την πέτρα, να γράψεις στα τοιχώματα της σπηλιάς ή να πάρεις την πλάκα και το κοντύλι. Πάρε ένα στυλό, ένα μολύβι, ένα μαρκαδόρο, μια κηρομπογιά, ένα κραγιόν και γράψε κάτι. Κάτι που να σε αντιπροσωπεύει όμως. Γιατί όπως λέγανε και οι παλιοί scripta manent. Και πού το ξέρεις; Μπορεί κάποτε να εκδοθούμε σε λεύκωμα.
Γράψε λοιπόν, σκανάρισέ το και ανέβασε το στο blog σου.
Και μετά “ειδοποία ρε μπούρδα Καραβάγγο” για να προσθέσουμε το αυτόγραφο στην συλλογή.
Ειδοποία, γράφοντας στο τέλος του ποστ σου το μαγικό ξόρκι: για το http://autographcollectors.blogspot.com/



Σκέφτηκα να γράψω κάτι δικό μου. Δηλαδή όχι κατάδικό μου... Είναι στίχοι από διάφορα αγαπημένα τραγούδια που επέλεξα και έβαλα σε σειρά.
Με τη σειρά μου να προσκαλέσω τη mama και τον VagSiok.


Καλή εβδομάδα να έχουμε...

Τα ανέκδοτα βγαίνουν μέσα από τη ζωή...

Ας παρακολουθήσουμε ένα από τα πολλά ανέκδοτα που είπε ο Λάκης Λαζόπουλος στο Αλ Τσαντίρι Νιουζ...


Μήπως είναι τυχαίο;


Ευχαριστούμε τον pitropakis

Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι...

Είμαστε, λοιπόν, μεσημεράκι Κυριακής με την παλιοπαρέα και πίνουμε ρετσινούλα, έτσι για να θυμηθούμε τα παλιά! Στην παρέα είχαμε και έναν νιόπαντρο(ο πρώτος από μας που έκανε το λάθος...). Γνώστα ρεμάλια εμείς αρχίσαμε το πείραγμα! Κάτι για τον κουμπάρο... κάτι για τον φοιτητή του κάτω διαμερίσματος που ξέμεινε από ζάχαρη και χτύπησε τυχαία το κουδούνι... και πάει λέγοντας! Και πες και πες "πετάει" το ξαδερφάκι μου το θεϊκό: "Δεν σας είπα τί έμαθα! Ένας γνωστός μου φρεσκοπαντρεμένος περιμένει στην αίθουσα αναμονής του μαιευτηρίου, περιμένοντας τα χαρμόσυνο γεγονός. Κάποια στιγμή βγάινει η μαία, τον συγχαίρει, παίρνει το κάτι-τις της κι εκεί που είναι έτοιμος να "σκάσει" το πούρο, μπαίνει στο δωμάτιο και τί βλέπει; Το μωρό είναι μαύρο!!!". Να μην τα πολυλογούμε η γυναίκα του στο bachelor συνουσιάστηκε με τον μαύρο τύπο που της έκανe striptease... Τί έγινε με το ζευγάρι δεν μάθαμε ούτε και μας ενδιαφέρει. Κουτσομπόληδες δεν είμαστε!!! Ήταν όμως η αφορμή να προβληματιστούμε...
Εδώ και μερικές μέρες φιλοξενώ τον φίλο μου Αντώνη.
-Φίλε Αντώνη εσύ τί λες για όλα αυτά;(Η συζήτηση ειναι live!!!)
-Το ατυχές γεγονός, φίλε Μανώλη, είναι το χρώμα του μωρού! Αν ο χορευτής ήταν Ρώσος θα μιλούσαμε για ένα ευτυχές ζευγάρι που θα καμάρωναν για τη σχέση τους και το μωρό τους!
- Κι εμείς αυτό είπαμε. Συμφωνήσαμε όλοι ότι ο τύπος ήταν πολύ τυχερός! Θα μπορούσε κάλλιστα να πηδιόταν με έναν λευκό και... ούτε γάτα, ούτε ζημιά!
-Ο τύπος στην ουσία φίλε άτυχος ήταν.
-Γιατί;(γεμάτο απορία)
-Γιατί μπορεί να διαλύθηκε μια σχέση ζωής για ένα πήδημα. Τέτοια πράγματα καλό είναι να μην τα μαθαίνει ποτέ ο κερατάς. Είτε άνδρας είτε γυναίκα!
-Σωστά! Και θα λες εσύ: "Αχ, το κοριτσάκι μου πόσο μ' αγαπάει και με περιποιείται!".
-Απο το να σκέφτομαι αν μπορώ να περάσω απ' την Καμάρα ή όχι καλύτερα να πιστεύω ότι το κοριτσάκι μου με λατρεύει και δεν έχει μάτια για άλλον!
-Άσχετα αυτή αν βγάζει τα μάτια της!!!
-Αυτό δεν το ξέρεις ποτέ και για καμμία! Μην βάζεις το χέρι σου στο Ευαγγέλιο... Ζήσε χαλαρά στη σχέση σου και αν συμβεί και κάτι ας μην το μάθεις ποτέ!
-Κι αυτό το "ΑΝ" δεν σε προβληματίζει;
-Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι...

Όχι άλλο κάρβουνο...

Βαδίζουμε ολοταχώς προς τα μέσα καλοκαιριού και όλοι, λίγο πολύ, αρχίζουμε δειλά-δειλά να οργανώνουμε τις διακοπές μας. Κι επειδή θα πρέπει να κάνουμε και τη σχετική "προθέρμανση" των διακοπών, τα Σαββατοκύριακα πεταγόμαστε στις κοντινές παραλίες για τα πρώτα μπανάκια! Να 'ναι καλά η Χαλκιδική που την έχουμε δίπλα...
Έλα όμως που λογάριασες χωρίς τον ξενοδόχο... Τα προσκλητήρια αρχίζουν να πέφτουν βροχή! Το ένα Σάββατο βάφτιση στα κορφοβούνια, την επόμενη Κυριακή γάμος στην ενορία της Ηλιούπολης και πάει λέγοντας... Τί πάθατε όλοι ρε παιδιά;!!! Αφήστε και 'μας τους έρημους να βρέξουμε λίγο τα ποδαράκια μας! Επειδή δηλαδή εσείς αποφασίσατε να μην κάνετε διακοπες φέτος δεν θα κάνουμε ούτε εμείς; Λοιπόν... ενημέρωση προς φίλους και γνωστούς: Γάμοι, βαφτίσεις και λοιπές συνεστιάσεις μέχρι 20 Μαϊου! Μετά από Σεπτέμβρη... μαζί με τους κινηματογράφους!
Καλή εβδομάδα και καλό μήνα να έχουμε...