Καλημέρα νεράιδα...

Λίγο ο καιρός(σιγοψιχαλίζει), λίγο η "ατμόσφαιρα" της σημερινής ημέρας(Μ. Παρασκευή) συντέλεσαν σε μια μελαγχολική διάθεση από την ώρα που ξύπνησα... Λίγο το όνειρο που είδα εχθές στον ύπνο μου(μην περιμένεις να το αποκαλύψω), λίγο η παραδοσιακή συνάντηση παλιών συμμαθητών και γειτόνων σήμερα το βράδυ(στην περιφορά του επιταφείου της ενορίας μας) συντέλεσαν σ' ένα flashback γλυκών αναμνήσεων της παιδικής ηλικίας και των σχολικών χρόνων καθώς έπινα το πρωινό καφεδάκι...
Καλή Ανάσταση να έχουμε... κι ας αφήσουμε τον Σωκράτη να μας πει κάτι...

ΠΟΥ 'ΝΑΙ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ... ΩΡΑΙΑ ΧΡΟΝΙΑ!!!

Σάββατο μεσημέρι... η ώρα για το κλασσικό καφεδάκι έφτασε! Κι όπως κατέβαινα την Αριστοτέλους, κατευθυνόμενος στο γνωστό στέκι, είδα μια παρέα(αγόρια-κορίτσια). Όλοι τους κρατούσαν κι από μια σακούλα. Μόλις είχαν προμηθευτεί από γνωστό ζαχαροπλαστείο τα ξακουστά τσουρέκια και ήταν έτοιμοι να επιβιβαστούν στο λεωφορείο. Μες στην τρελή χαρά ήταν όλοι!!! Και πώς να μην είναι; Είχαν έρθει για την καθιερωμένη πενταήμερη εκδρομή από την Κρήτη! Τί μου θύμησε...
Απρίλιος 1996, πενταήμερη στην Κρήτη... Χανιά, Άγιος Νικόλαος, Μάταλα, Κνωσός, αγορές στα μαγαζιά του Ηρακλείου...




Το τραγούδι αυτό μου θυμίζει την πενταήμερη...
Αφιερωμένο σε όλη την Γ' Λυκείου(1995-1996) του 16ου Λυκείου Θεσ/νίκης

ΚΑΙ ΕΓΕΝΕΤΟ...BLOG

Η πρώτη μου επαφή με τα blogs έγινε όταν ένας πολύ καλός μου φίλος, μου έδωσε μια διεύθυνση για να μπω και να "σερφάρω". Ήταν το προσωπικό του blog. Εντυπωσιάστηκα! Είδα τον φίλο μου να ποζάρει και να ποστάρει στο internet!!! Όταν τον ρώτησα να μου εξηγήσει τί είναι όλο αυτό μου είπε οτι είναι μια σελίδα που μπορείς να γράφεις τις απόψεις σου, τις οποίες διαβάζουν οι "επισκέπτες" και μέσω κάποιων links που έχεις στη σελίδα σου μπορείς να κερδίσεις χρήματα!!! "Δεν είναι για μένα αυτά", σκέφτηκα... Έλα όμως που, μετά από πολύ καιρό, έρχεται μια κολλητή μου(ονόματα δεν λέμε...) και μου αποκαλύπτει ότι, εδώ και κάποιους μήνες, έχει δημιουργήσει ένα blog και ανταλλάσει απόψεις με άλλους που έχουν δικά τους blogs! Αμέσως λοιπόν ζήτησα την διεύθυνση του blog της. Την πρώτη φορά μάλιστα που το επισκέφτηκα άφησα και το δικό μου μήνυμα! Και είδα μια μεγάαααλη παρέα που κάθε ένας είχε κάτι ξεχωριστό να πει. Από κάθε σχόλιο, από κάθε άρθρο, κέρδιζες κι από κάτι! Μου άρεσε πολύ! Σκέφτηκα λοιπόν... " Γιατί να μην κάνω κι εγώ το δικό μου blog και να μπω κι εγώ σ' αυτη τη μεγάλη παρέα; Να 'μαι κι εγώ...

Καλημέρα! Τελικά η Θεσσαλονίκη είναι πολύ όμορφη!!! Entryfish, μετά paelia και για επιδόρπιο... Jagermaister! Γιγκαρμαιστερ... που λέει κι η διαφήμιση! Μάθε να το προφέρεις!!! Νιάνιαρο είσαι; Σοφάκι μην στεναχωριέσαι, το πολύ-πολύ να πας με τζιν στο γάμο!!!